Beste lezer,
Je hoeft geen mens te zijn om een goed idee te krijgen. Dat kan zelfs als je een vis bent. Er is een grote vis die leeft in ondiepe wateren in Micronesië en die zich voedt met kleine visjes. De kleine visjes leven in holletjes in de modder, maar zwermen uit om zich te voeden. De grote vis begint de kleine visjes een voor een op te slokken, maar hij is amper met zijn maaltijd begonnen of die trekken zich onmiddellijk terug in hun holletjes. Wat te doen? De elegante truc werkt als volgt. Als de school kleine visjes verschijnt, begint de vis niet met opslokken, maar zwemt hij zo laag dat zijn buik over de modder schuift en de ontsnappingsgaatjes worden geblokkeerd. Daarna kan hij op zijn gemak dineren. Wat leren we hiervan? Wie een goed idee wil krijgen, moet ophouden met een slecht idee. De truc was om de eenvoudige, voor de hand liggende, maar niet-effectieve pogingen te onderdrukken, waardoor zich een betere betere oplossing kon aandienen. In plaats van voortmodderen met het voor de hand liggende plan - wanhopig proberen sneller te eten, grote happen nemen, enzovoort - kap je met plan A en dan komt plan B vanzelf bovendrijven. Een goed idee krijgen, is bij de evolutie van de niet-menselijke soorten bepaald geen zeldzaam verschijnsel. Sterker nog: veel, zo niet alle soorten hebben een idee of een truc nodig die goed genoeg werkt om hun voortbestaan te garanderen. (Uit: Dat verklaart alles)
Reactie toevoegen