Vijfendertig jaar geleden – op 6 maart 1987 - kapseisde de ‘Herald of Free Enterprise’ kort na zijn vertrek uit de haven van Zeebrugge. Wat voor veel betrokkenen gestart was als een prettig daguitstapje eindigde helaas in een tragedie en de ramp kostte uiteindelijk het leven aan 193 opvarenden. Het doel van de herdenkingen vandaag is velerlei : eerst en vooral willen we hulde brengen aan iedereen die in deze scheepsramp om het leven is gekomen. Families, mannen, vrouwen en kinderen aan de beide zijden van het Kanaal werden op 6 maart 1987 door een diepe rouw getroffen. Hun nagedachtenis eren we hier vandaag. Maar ook de talrijke hulpverleners, zowel professionelen als vrijwilligers, die onverschrokken hulp zijn komen bieden, hebben deze pijnlijke, traumatische gebeurtenis een plaats in hun leven moeten geven. Ook hen wil ik hier vandaag nogmaals bedanken voor hun onvermoeibare inzet. Hun plichtsbesef betekende voor velen het verschil tussen leven en dood! Er bestaat een verhaal van verdriet, pijn en beproeving voor elk van de 193 slachtoffers die hier op deze plaats - op 6 maart 1987 - gestorven zijn. Ik wil dan ook mijn oprecht medeleven betuigen aan eenieder die op deze plek een geliefde verloren heeft en voor wie de tijd vandaag precies vijfendertig jaar geleden is blijven stilstaan. En laat ons ook heel even stilstaan en hulde brengen aan de vele hulpverleners, zowel professionelen als vrijwilligers, die alle mogelijke inspanningen geleverd hebben om zoveel mogelijk slachtoffers te redden. Dankzij hun snelle en efficiënte tussenkomsten werd de tol van deze ramp niet nog zwaarder en konden veel mensenlevens gered worden.
