De beperkingen van de intuïtie
Beste lezer,
“We zijn soms geneigd te denken dat ideeën en gevoelens die aan onze intuïtie ontspruiten, intrinsiek superieur zijn aan gevoelens die gebaseerd zijn op de rede en de logica. De intuïtie – de onderbuik – wordt vergoddelijkt als de nobele wilde van de geest, die onverschrokken korte metten maakt met de pedanterie van de rede” aldus Brian Eno, de producer van onder meer U2 en Coldplay. Zelf is hij door een aantal ervaringen sceptischer geworden. Dit onder meer door een vraag die Wittgenstein voorlegde aan zijn studenten.
De vraag luidt zo: stel dat je een lint hebt dat je om de aarde knoopt (we nemen aan dat de aarde een volmaakte bol is). Helaas heb je het lint iets te losjes vastgebonden; het is een meter te lang. Dit is de vraag: als je de resulterende speling – die extra meter – gelijkmatig over de planeet kon verdelen zodanig dat het lint vlak boven het aardoppervlak zweeft, hoe ver boven het oppervlak zou dat dan zijn?
“Als mensen intuïtief antwoorden, komen ze bijna allemaal met een minieme fractie van een millimeter. Het goede antwoord is: iets minder dan 16 centimeter. In mijn ervaring komen maar twee soorten mensen hier intuïtief bij in de buurt: wiskundigen en kleermakers. Ik vind het zelf nog steeds tamelijk verbijsterend. Sterker nog, toen ik dit als kunststudent hoorde, heb ik bijna de hele avond lang de ene na de andere berekening zitten maken omdat mijn intuïtie schreeuwde van ongeloof”. Waaruit Brian Eno concludeert dat intuïtie een soort haastige en provisorische verwerking van onze voorafgaande ervaringen is. (Uit “Dit verklaart alles”).
