Beste lezer,
Grafvondsten in Egypte tonen aan dat er daar al meer dan 2000 jaar vóór Christus nagellak werd gebruikt. De nagellak bestond toen uit een mengsel van henna en fijngewreven bloedzuigers. Cleopatra gaf de voorkeur aan roestrode nagellak en Nefertiti vond robijnrood mooier. Bij de Egyptenaren gold: hoe feller de kleur rood, hoe hoger je rang. Vrouwen van een lagere rang mochten hun nagels alleen in een bleekrode kleur verven. In China waren er per Dynastie verschillende kleuren in de mode. In de Chinese Mingperiode (1368-1644) waren de favoriete kleuren rood en zwart. Lange nagels waren een teken van welstand. De Ming Dynastie-celebrities lieten daarmee zien dat zij geen arbeid hoefden te verrichten om in hun levensonderhoud te voorzien. Gouden of zilveren schildjes beschermden hun met rijstpapier verstevigde nagels. De nagellak werd gemaakt van een combinatie van bijenwas, gelatine, Arabische gom en plantaardige kleurstoffen. De nagellak was alléén bedoeld voor de upper class. Als je tot een lagere klasse behoorde en je betrapt werd met gekleurde nagels, kon het wel eens verkeerd met je aflopen. In vroegere tijden was naäpen er dus niet bij. Maar vanaf de jaren dertig van de 20e eeuw lag dat dat wel anders. De substantie van de nagellak zoals wij die nu kennen, dateert uit 1916, toen de eerste transparante nagellak op de markt kwam.
Reactie toevoegen