Gewoonte is een mechanisme waarbij ons gedrag op veel terreinen automatisch wordt. Dat biedt veel voordelen. Voordat autorijden een automatisme wordt, moeten we ons uitermate bewust zijn van alles wat er gebeurt wanneer we achter het stuur zitten. Na jaren oefenen kunnen we echter kilometers rijden zonder na te hoeven denken bij het schakelen en richting geven. Onze handelingen worden onbewust, en terwijl we een rotonde nemen, kunnen we mijmeren over de betekenis van het leven. Gewoonte kan echter net zo gemakkelijk een oorzaak worden van tegenspoed, namelijk wanneer we nauwelijks nog dingen registreren, die, ook al zijn ze vertrouwd, onze onverdeelde aandacht vergen. In plaats van ons af te sluiten voor de minder belangrijke dingen, zodat we ons kunnen concentreren op wat cruciaal is, sluiten we ons af voor elementen in onze omgeving die ons veel te bieden hebben. Kunst kan ervoor zorgen dat we een zuiverder beoordeling maken van wat waardevol is; kunst kan namelijk tegen onze gewoonten in gaan en ons uitnodigen opnieuw te bepalen wat we bewonderen of mooi vinden. Kunst bezit de kracht om de ongrijpbare maar werkelijke waarde van ons gewoon leven te eren. (uit “Kunst als therapie”, Alain de Botton en John Armstrong)